Radicale vernieuwing van scholing is dé toekomst
Zo’n 10 jaar geleden is De Kruisvereniging Noord-Brabant, onder het motto de Wijkzuster Terug, begonnen om de wijkzuster terug te krijgen in de stad en het dorp. De wijkzuster als een bekende, iemand die niet alleen de wijk kent, maar juist ook de bewoners ervan. Die tijd nam om eens thuis te komen praten hoe het ging. Zonder dat er zorg aan te pas kwam, maar gewoon uit belangstelling en tegelijk om te zien of er hulp nodig was. Oftewel de persoon die erin slaagde mensen te ontmoeten. De tijd die daarvoor nodig is, is van cruciaal belang om erachter te komen wat er in de wijk speelt. Zij was een heel bekende in de wijk. Door de ingreep van Den Haag werd die wijkzuster verdrongen, werd de thuiszorg een verdienmodel. Er zijn inmiddels duizenden zorgaanbieders die allemaal zorg aanbieden. Dat betekent tegelijk dat er een enorme bureaucratie is opgebouwd die heel veel geld kost, die eigenlijk besteed zou moeten worden aan de zorgvragers. En die zorgvragers, dat zijn u en ik en iedereen die in de wijk woont. Jong en oud. De zorg is door die ingreep eind jaren 90 door de overheid onpersoonlijker geworden. Er was geen tijd meer voor een kopje koffie met de wijkzuster aan de keukentafel, waar je samen in goed vertrouwen met je vragen terecht kon. Nu wordt alles gestuurd vanuit het verdienmodel, daar waar zorg gaat om het samen zoeken naar mogelijke oplossingen. Waar de zorgvrager u en ik diegenen zijn die een beroep doen op de zorgaanbieder, overheid (gemeente) en onderwijs. Wat gebeurde was dat de zorgvrager hiermee op afstand kwam te staan. Werd erbuiten gehouden. De waarden die tientallen jaren golden vanuit de herkenbare zorg met de wijkzuster als spil in de wijk, door iedereen herkend, is er de afgelopen jaren uitgefietst. Er wordt te weinig rekening gehouden met de wensen van de zorgvrager, de zorg is te veel financieel gestuurd en van allerlei ingewikkelde regeltjes voorzien die de werkwijze van de wijkzuster zoals die tientallen jaren gold, danig belemmeren.
De Kruisvereniging Noord-Brabant heeft de afgelopen 10 jaren alles in het werk gesteld om de negatieve gevolgen hiervan in te dammen en tegen te houden. Om daarmee een bijdrage te leveren aan de kwaliteit van leven van de zorgvragers, u en ik, oftewel persoonsgerichte zorg bieden. Met aandacht voor de leefwereld van de zorgvragers. Die verbindende schakel is nog steeds daarbij volgens de kruisvereniging de wijkzuster.
De afgelopen 10 jaren hebben ons geleerd dat onderwijs een heel belangrijke factor is voor het voortbestaan van wat de kruisvereniging voor heeft met de wijkzuster. Want de opleiding staat aan de basis van kennis, van ontwikkeling en hoe krijg je die zodat de kern van het Wijkzusterconcept verder ontwikkeld wordt en iedereen erbij betrekt die nodig is om de zorg zoals wij die voorstaan breed uit te dragen. Wij kwamen tot de conclusie dat de opleidingen zoals die er zijn (mbo) niet meer aansloten bij waar wij voor staan. Dat heeft veel voeten in aarde gehad, omdat we in gesprek met de bestaande scholen probeerden hen te overtuigen om uit te gaan van de ontwikkelingen die wij zelf zagen gebeuren in de wijk. Waar de scholen niet meer aansloten bij de vraag vanuit u en ik. Kort en goed: Samen Leren in de Wijk was geboren. Samen betekent dat zorgvragers, inwoners van de wijk, mantelzorgers samen leren om te helpen en ondersteunen in de zorgvraag vanuit de wijk. En uiteraard speelt ook hier de wijkzuster een heel belangrijke rol. Landelijk wordt hier al naar gekeken en zijn er veel vragen die we krijgen van instellingen en mensen die deze radicale vernieuwing van scholing zien als een toekomstige ontwikkeling.
Als u vragen hebt, als u mee wil denken en doen, bel of mail ons.
T: 0165-555915
E: info@dekruisvereniging.nl
Laat u horen. Laten we ons samen sterker maken om de zorg beter te maken.
Frans Fakkers, Hoofdredacteur