Uit de praktijk – wijkzuster Mandy van Zundert uit Oud Gastel, Stampersgat

“Een gesprek met de wijkzuster betekent niet automatisch dat zorg wordt ingezet. De wijkzuster geeft adviezen, de mensen hebben zelf in de hand of zij deze opvolgen. Zo werd ik benaderd door de zoon van een echtpaar waarvan de man ernstig ziek was. Zijn vrouw dreigde overbelast te raken. Het gezin was op zoek naar informatie over de mogelijkheden. Die heb ik kunnen geven.
De man wilde uitsluitend door zijn echtgenote verzorgd worden. Om de echtgenote te ontlasten, heb ik zelfs voorgesteld om haar te verzorgen, zodat zij meer energie zou overhouden om haar echtgenoot te verzorgen. Daar wilde ze op dat moment geen gebruik van maken. Wel is huishoudelijke hulp ingeschakeld en heb ik mijn gegevens achtergelaten, zodat ze altijd konden bellen als er iets was.
De gezondheid van de man ging verder achteruit en uiteindelijk is er toch thuiszorg gekomen. Bij toeval werd ik de wijkverpleegkundige. Daardoor kon ik het gezin ook op die manier helpen.

Het allereerste gesprek heeft een groot stuk spanning weggenomen, omdat het gezin daardoor weet welke mogelijkheden er zijn. Daardoor was de drempel om uiteindelijk thuiszorg aan te vragen een stuk lager. De wijkzuster is er ook om advies te geen. Vaak is weten waar je moet zijn en welke mogelijkheden er zijn al voldoende.”